Allah heç kimin yolunu Naxçıvan Aeroportuna salmasın! Amin!

2005-ci il sentyabrında Bakıdan Naxçıvana yola düşen teyyarenin içerisinde men de vardım. Naxçıvana heyecanla gedirdim. Heç görmediyim bir şeherimiz, muxtar vilayetimizdi çünkü. Düzdür, insanlar üçün ayrılmış teyyarede, 1990'lardakı kimi, artıq ayaqda geden yox idi. Elece de qoyun melemeleri de duyulmurdu. Ama balaca quzu olsaydı qucağımda aparardım... 45 deqiqelik yolda her an öle bileceyini de fikirleşende söyülmedik yerlerini qoymursan. Tir-tir titreyen TU-154'lerden sovetden qalma pilotlarımız sayesinde her defesinde sağ çıxanda, kime şükredeceyim baresinde düşünmek mene ezab verir. Ama bu defe Azerbaycan dilini yeni öyrenen hosteslerimizden en qocamanı mene yaxınlaşıb "Cola isteyirsen yoxsa Fanta?" sualından sonra heç men cavab vermeye macal tapmamış, bir bardaq fantanı üzerime tökdükden sonra, fanta canıma hopmamış çıxartmaq üçün salfetka axtarışları uğursuz neticelendiyinden, men özümü qaça-qaça tualete verdim. Ama "xalqımız" tualet sırasında olduğuna göre gözlemekden başqa çarem qalmadı. Tualet sırasındakı basabasda, şüven salan bir arvad üzerime ele geldi ki, qorxumdan yerimi ona verdim. Defelerce siqaret çekmeyin qadağan olunduğu söylense de, oturacaq kemerlerini bağlamağı sevmeyen milletimiz, üreyi istediyi kimi tualetde bedensel ehtiyaclarını qarşılamaq yerine ciyerlarini dumanla doldururlar. Yaxşı ki taletde, tualet kağızı var, ama su tapmaq müşkül meseledir. Oturacaqların arxası müxtelif telefon nömreleri ve kiçik çaplı mesajlarla doludur. Qezete, jurnala ehtiyac yoxdur, bütün informasiyanı ordan almaq mümkündür. Bakıdakı şeher arası "Qazel" ondan daha rahatdır desem inanın. O günü unutmayacam. Naxçıvan Aeroportunda yaxşı ki qarşılayanımız var idi. Yoxsa bizi parçalayardılar o saatlarda. He ordan bir zülmle serhedden keçdikden sonra, yol aldıq Iğdıra (Iğdır Naxçıvanla serhed Türkiye şeheridir). Iğdırda bizi Iğdır - İstanbul seferi gözleyirdi. Günorta saatı ile, 13.00'da başlayan sefer, düz bir gün sonra "İstanbul Esenler Avtovağzalı"nda bitecekti. Birde getdiyin yolu, geri dönmeyesen de...
Avqust ayı idi, insan çox arsız mexluqdur. Bir üzüne tüpürürsen, o biri üzünü çevirir. Özüne söz verse de, xeyri yoxdur. Allah baba kasıbçılığın üzünü yaşıl elesin, ne edek ey yene yayın o istisinde Naxçıvana üz tutdum. İçimde olan "veten" hesreti meni, her cür çetinliye qorxusuz edirdi. Ama adamın sebr kasası dolmasın da. Men "kasa"nın yerine lap qazan istifade edirem xeyri yoxdu, yene daşıb alemi batırır. 28 saat sonra serhedde bizi, yeyib-yeyib qarın çıxarmış, azerbaycan herbiçisimi deyim, serhet emekdaşımı deyim, onlar qarşıladı. Ele ayağımızı içeri soxan kimi dediler hamı 1 manat versin! Dedik niye, dediler bes "torpaq basdıdır". Tebii ki, insanları resmi şekilde soymağa çalışan dövlet memurlarına qarşı "yoxdu" sözünü ele ağır istifade edirem ki... X-ray cihazından keçen çantalarımızda problem çıxdı. Çantamı sökdüler ki bes CD var. CD'lere bir bir baxacayıq görek, porno aparırsan belke. Dedim he, Azerbaycanı porno filmlerle men temin edirem. Aparan kimi göyde gedir. Yaşıl bazarda "toçkam" var. "Natavan Hebibi " adıynan soxuram qara camaata. Sözüm onda yox axtardılar, gördüler bir şey çıxmır dediler, bize biraz film ver de boş bekar oturmuşuq burda, baxarıx gejeler. Arsız üzüm, çıxartdım bir neçe film verdim ki day meni "azad" etsinler, alt paltarlarıma da baxmasınlar. Hele bu kinonun jurnalı idi nece deyerler. Qarşıda bizi aeroport macerası gözleyirdi. Aeroport'a çatanda 20.00 xettiyle "doğma Bakıya" uça bilerdim. Ama dediler bilet yoxdu. Ele bu deqiqelerde bir de gördüm bir aeroport işçisi deyir "ayee ayee ayeeee qardaş bura gel hele" dedim göresen indi de yeqin üzerimden narkotik zad tapıblar yeqin. Meni qırağa çekdi, dedi bilet var, ama gerek 20 manat hörmet edesen yoxsa qardaş canı variant yoxdu, bu gece burda qalmaq isteyirsen yoxsa getmek isteyirsen? Dedim ayeeee qaaaardaş telebeyem, etme eleme, gördüm yox ey bunlara heç telebe sökmür. Saatlarca gözledim, taxta kimi, kotletlerinden yedim, sirabdan içdim, susuz, kağızsız tualetlerine yene de sirab istifade ettik. Söye-söye, basa-basa, özümü teyyareye soxanda içimdeki artıq o teyyare fobbisi yerini sevinc göz yaşlarına buraxmışdı. Bakıya geldim, yene turist kimi qarşılandım sağolsun taksi şoferi de 20 manat soxdu. Dedi bes senin Azerbaycandan xeberin yoxdur ey ay yetim her şeyin qiymeti qalxıb fil beline. Dedim Berekallah... Budur Azerbaycan Gerçekliyi, Budur Xidmet, Budur Seviyyemiz, Budur Telebeye gösterilen qayğı! Ama yenede buna göz yumuruq AXI BİZİM XALQIMIZ DÖZÜMLÜ XALQDIR ...